ciężkie życie

См. также в других словарях:

• życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

• głaskać — Życie, los itp. nie głaszcze kogoś (po głowie) «źle się komuś wiedzie, ktoś ma ciężkie życie»: Życie nie głaskało Christiansenów po głowie. Po przedwczesnej śmierci żony Ole musiał samotnie wychować czterech synów. DzPol 21/07/1998. Coś głaszcze… …   Słownik frazeologiczny

• dźwigać — krzyż «cierpieć, mieć ciężkie życie, mieć kłopoty»: – Urodzę dziecko, a potem oddam w dobre ręce. (...) – Jak ciebie znam i tego zaniedbasz. Uznasz, że musisz dźwigać krzyż do końca. I powleczesz się z dzieckiem przez całe życie. E. Przybylska,… …   Słownik frazeologiczny

• głaskać — ndk IX, głaszczę, głaszczesz, głaszcz, głaskaćał, głaskaćany, rzad. I, głaskaćam, głaskaćasz, głaskaćają, głaskaćaj rzad. głasnąć dk Va, głaskaćnę, głaśniesz, głaśnij, głaskaćnął, głaskaćnęła, głaskaćnęli, głaśnięty «przesuwać delikatnie ręką po… …   Słownik języka polskiego

• dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… …   Słownik języka polskiego

• naskarżyć — dk VIb, naskarżyćżę, naskarżyćżysz, naskarżyćskarż, naskarżyćżył «obwinić kogoś przed kimś» Naskarżyć ojcu na brata. naskarżyć się «skarżąc się długo, użalić się, nautyskiwać; spędzić jakiś czas na skargach, utyskiwaniach» Naskarżyć się na… …   Słownik języka polskiego

• psioczyć — ndk VIb, psioczyćczę, psioczyćczysz, psiocz, psioczyćczył pot. «wygadywać, wymyślać na kogoś albo na coś; wyrzekać, wyrażać niezadowolenie» Psioczyć na niesumiennych urzędników. Psioczyć na biurokrację, na nieporządek. Psioczyć na… …   Słownik języka polskiego

• sarkać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sarkaćam, sarkaća, sarkaćają {{/stl 8}}– sarknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, sarkaćnę, sarkaćnie, sarkaćnij, sarkaćnął, sarkaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} odzywać się niegrzecznie, opryskliwie; burczeć, fukać :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zużywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zużywaćam, zużywaća, zużywaćają, zużywaćany {{/stl 8}}– zużyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zużywaćżyję, zużywaćżyje, zużywaćżyty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używając czegoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• żalić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, żalić sięlę się, żalić sięli się {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzać się komuś z własnych niepowodzeń, zmartwień, kłopotów; skarżyć się, narzekać : {{/stl 7}}{{stl 10}}żalić się przed kimś na coś, na kogoś. Żalić się na …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… …   Słownik języka polskiego